2011 Geheimen: Overburen
2011 Geheimen: Overburen
Overburen
Geheimen: Het is maar tot juni & OverBuren
Het waren twee voorstellingen voor de prijs van één. De spelers van M’46 zijn ijverig bezig geweest om met regisseurs Nadja Kleisterlee en Marc van den Eertwegh twee korte producties op de planken te krijgen die op vrijdag 29 april 2011 in Theater Pesthuys Podium samen in première gingen. Thematisch zijn de voorstellingen aan elkaar verbonden omdat ze gaan over geheimen, verborgen agenda’s en stiekeme gesprekken. Thema’s die men in het dagelijkse leven overal tegenkomt, in verschillende kringen. En dat lieten deze voorstellingen ook zien!
Beeldend kunstenaar Etienne van Berlo ontwierp een aantal unieke objecten speciaal voor deze voorstellingen. Zesmaal werden deze voorstellingen goed bezocht. Zie verderop voor een recensie.
Overburen
OverBuren
is een melodrama in één akte geschreven voor M’46.
Regisseur Marc van den Eertwegh schreef het script en maakte de muziek onder de scènes.
De filmische muzikale thema’s versterken personages en sfeermomenten gedurende de hele voorstelling.
Een chique buurt ergens in Nederland. Aan de overkant van de straat zijn nieuwe mensen komen wonen die maar eens ter kennismaking uitgenodigd moeten worden. Dat kan gezellig zijn, maar je kent ook die akelige, pijnlijke stiltes die soms vallen als men de visite nog niet zo goed kent.
Een leuk muziekje opzetten kan dan soms helpen, maar pas op, het kan ook de spanning vergroten! Zeker als het personeel zich er ook nog mee gaat bemoeien lijkt een fatsoenlijk bezoek op stand ver te zoeken.
Uiteindelijk wordt het dan toch gezellig en leert iedereen elkaar beter kennen. Of wisten ze al meer dan ze lieten blijken?
Spel: Ad Defesche, Bas Beckers, Daniëlla Marks, Edward van Rossum, Lilian Hendrix en Paul Fissette.
Techniek: Saskia Koch en Wendy Keulen
Grime: Marijke Aarts
Muzikale ondersteuning: Harald Bruystens.
Tekst, muziek, regie, afiche: Marc van den Eertwegh
RECENSIE Toneelgroep presenteert twee eenakters in theater Het Pesthuys in Maastricht
M46 doodserieus, maar ook experimenteel
In theater Het Pesthuys in Maastricht ging afgelopen weekeinde de dubbelvoorstelling `Het is maar tot juni' en `Overburen' van toneelvereniging M46 in première.
door Paul Weelen
Het is maar tot juni
is gebaseerd op de spraakmakende film Doubt, in een bewerking en regie van Nadja Kleisterlee. Overburen is speciaal geschreven en geregisseerd voor M46 door Marc van den Eertwegh.
In een bijna monumentaal decor speelt bet verhaal van zuster Christina (Lenny van Motman) die vermoedt dat pastoor Smeets (Gideon Gilissen) oneerbare verlangens heeft naar Jo Ummels (Kees Sommer) uit de schoolklas van zuster Anna (Joke van Engelshoven).
Grotere tegenpolen dan de moeder overste en de pastoor zijn bijna niet denkbaar. De een is immers streng en onverbiddelijk, de ander juist vrij en vooruitstrevend. Onder het motto `er is niets mis met een beetje liefde' dreigt het jongetje uiteindelijk dubbel slachtoffer te worden, als de moeder (Martha Lucassen) in feite goedkeurt wat er gebeurt. Een goed gespeeld en actueel stuk, dat zonder enige moeite naar Limburg is verplaatst.
Het futuristisch decor van Overburen
past ook heel goed bij het stuk. Mascha (Daniëlla Marks) en Henry (Ad Defesche) hebben hun nieuwe overburen John (Paul Fissette) en Ingrid (Lilian Hendrix) uitgenodigd om nader kennis te maken. Als de pizzabezorger (Bas Beckers) en de tuinman (Edward van Ros¬sum) familie blijken te zijn van Mascha, komt stukje bij beetje de waarheid van deze farce aan het licht en wordt een revolutionaire boodschap verkondigd.
Het stuk heeft absurde elementen, maar is ook chaotisch en uiteindelijk maar half zo spannend als gehoopt. Slechts sporadisch goede teksten, irritante muziek, gebrekkige techniek en ook een mindere regie. De acteurs leveren goed spel, vooral Daniëlla Marks en Lilian Hendrix. De voorstelling is de moeite waard. De tegenstellingen vergroten het plezier. Maar je gaat altijd vergelijken. De een doodserieus, de ander experimenteler en met enkele goede grappen. Toch wint de eerste het van de tweede eenakter, ook al is het schrijven van een eigen verhaal tien keer te prefereren boven het bewerken van een bestaand. Al met al een avond die meer dan de moeite waard is. De kunstige meubelstukken kunnen na de laatste voorstelling worden gekocht voor een goed doel. Dat is ook nieuw.
